ملاکهای تشخیص خدایی یا شیطانی بودن رفتار

برای تشخیص خدایی یا شیطانی بودن رفتارمان ملاکها و میزانهای متعدد داریم که اگر بخواهیم ،میتوانیم رفتار خود را با این معیارها بسنجیم.این معیارهاعبارتند از:1-اگر بجای ما دیگری را بکار گمارند ناراحت نشویم.از وزارت و وکالت گرفته تا امام جماعت و سفر حج.2-برای دست یافتن به آن کار چنان تلاشی که نشانه ی هوا وهوس باشد انجام ندهیم.3-اگر آن کار یا موقعیت را از دست بدهیم ،ناراحت نشویم.(زاهدی نماز چند ساله اش را قضا کرد و این کارش به این خاطر بود که روزی به نماز جماعت دیر رسیدوجایش را در صف اول ازدست داد.اواز این که در صف های بعدی ایستاد احساس خوبی نداشت و از اینجا فهمید که تا کنون در صف اول ایستادنش برای خدا نبوده بلکه برای هوای نفس خود بوده است)4-کار ما جنبه مادی نداشته باشد از قبیل امتیاز در جاه و مال.5-و در نهایت به قول فلاسفه از علت به معلول پی ببریم.یعنی اگر دارای شخصیتی هستیم که به آسانی اسیر هوا هوس می شویم بدانیم که در این مورد هم امکان دارد اسیر نفس خود شده باشیم

کاربرد حرف ندای یا قبل از کلمه رب

در کتاب مبین قرآن هر کجا که کلمه دعایی ربّ بکار رفته بدون حرف ندای یا آمده است بجز در دو مورد اولی سوره فرقان آیه 30ودیگری سوره زخرف آیه 88 که در هر دوی این موارد گله و شکایت از امتها مد نظر پیامبران بوده و در بقیه مواردانبیا بدون واسطه حتی حرف ندای یا با پروردگارشان راز و نیاز نموده اند .

سر نماز و روح آن (تفسیر سوره جمعه صدرالمتالهین)

نماز تشبیهی است مر نفس انسانی را به اشخاص فلکی ، چه حال انسان هنگام اشتغالش  به نماز کامل شباهت زیادی به آن اجرام با ارواح ملکیشان در عبادت دایم و رکوع و سجود و قیام و نشستنشان برای ثواب و پاداش جاویدان ونزدیکی به پروردگار بی نیاز سبحان دارد ، و لذا پیغمبر (ص) فرمود :نماز معراج مؤمن است و باز فرمود : نماز ستون دین است. 

اصل دین عبارت از تصفیه و پاک شدن روح و تیرگی های شیطان و آرزوهای نفسانی است ، و نماز عبارت است از عبادت مر علت نخستین و معبود اعظم و خیر برتر را و عبادت در حقیقت شناخت حق تعالی جل مجده و علم به او وآیات و نشانه های او به وسیله باطن صافی و قلب پاک و نفس آسوده (از دنیا) است، و سرِّ آن نمازی که ستون دین میباشد عبارت است از علم به وحدانیت و یگانگی خداوند تعالی و وجوب وجود او و تنزّه و دور داشت ذات او و تقدّس صفات و احکام آیات و شناخت امر و خلق و قضا و قدر و عنایت و حکمت و اراده و قدرت و دست و قلم ولوح و نوشته و فرشتگان او ،و کرام کاتبین و کتاب ها و رسولان او ،و روز رستاخیز برای بازگشت بندگانش به سوی او و بازگشت خلایق در حضور او و قیام ارواح و نفوس در حضور او ،با اخلاص در بندگی برای او ، و مقصود من از اخلاص یعنی آنکه خداوند را بدون مشارکت هیچ کس عبادت نماید و آن که ذات و صفات اورا چنان داندکه هیچ جایی برای کثرت در ان نماند ولی برای اضافه سرشار باشد ، هر کس اینچنین نمود او اخلاص ورزیده و نماز خوانده است لذا نه گمراه است و نه بیراهه میرود و هر کس که این چنین( نمازی) نکرد دروغ گفته و گناه کرده است و خداوند برتر و بالاتر از آن است.

واژه الساعة در قرآن

واژه الساعة درقرآن چهل بار مورد استفاده قرار گرفته که در همه موارد به معنی قیامت میباشد این واژه زمانی معنای دیگری میدهد که بدون ال ذکر شده باشد

معنای حکیم از دیدگاه صدرالمتالهین

حکیم عبارت است از دانشمندی که نظام و آراستگی نیکو وبهتر را در اشیا دانسته و موجودات را به گونه ای که به غایات ذاتی خویش برسند قرار میدهد و وجوه منافع و بهره یابی را بر آنها مترتب میدارد به گونه ایی که از شرور و آسیب ها به قدر امکان خالی باشد و خلاصه آن که به صورتی قرار میدهد که سراسر به خیر محض و جمال مطلق و کمال اتم و جلال برتر پایان پذیرد.